Dialekt wielkopolski – jeden z dialektów języka polskiego, używany w Wielkopolsce.
Obecnie obejmuje tereny ograniczone linią przechodzącą nieco na południe od Koła, Kalisza, Ostrowa Wielkopolskiego, Rawicza i Babimostu, na zachód od Międzychodu, do Noteci koło Krzyża, i wzdłuż tej rzeki do jej źródeł i do Warty pod Kołem.
Wyróżnia się gwary
- Wielkopolski środkowej,
- Wielkopolski południowej (część południowa, od powiatów leszczyńskiego, gostyńskiego, krotoszyńskiego, ostrowskiego i kaliskiego włącznie),
- Wielkopolski zachodniej (na zachód od Pniew, Nowego Tomyśla i Wolsztyna)
- Wielkopolski północnej (na północ od Gniezna i Międzychodu).
Według większości językoznawców dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński jest odgałęzieniem dialektu wielkopolskiego(gwara warmińska najczęściej zaliczana do dialektu mazowieckiego). Stanisław Urbańczyk, wyodrębniający ten subdialekt, przez pewien okres nazywał dialekt wielkopolski dialektem wielkopolsko-pomorskim, zaznaczając przynależność części gwar, pierwotnie pomorskich, do tego zespołu gwarowego.
(źr. www.wikipedia.pl)
I rychtyk, uo, chtó ci to wi, tej. Jakuóź muogliby zaczudź rozpuowszychnioć te gware. Tej, guórole to sóm muundre, buo te swojóm gware czosem i
OdpowiedzUsuńwew szkuole naumiejóm, a uu nos? Zawdy my Puoloki, tej nie, ady chtó ci byndzi myjśloł, że kuożdyj Puolok zez jakieguóź regionu puochuodzi, i kuożdy jyden swojóm gware mo?
A powjim Ci,tłe jest fes sprawa, każdy ino by po swłojemu goduł. O naszy gwarzy wiara juz ni paminta
OdpowiedzUsuń