A teraz zajrzyjmy do słowniczka :)

Ale jak dogadać się ze Ślązakiem? Oto jest pytanie :)
Na szczęście mamy na to radę...

• szczyńść Boże – dzień dobry
• dej Boże – odpowiedź na Szczynść Boże
• z Panym Bogiem – do widzenia
• jerona! – cholera!
• mos ptoka – Jesteś szalony!
• mosz aua – j.w.
• dej ptokowi wody, bo ci zdechnie! – j.w.
• po ptokach – za późno
• utopiou śe w maślonce – nie wiadomo gdzie (ktoś) jest

            A może chcesz wyznać miłość? :)

Jak jo ci przaja – Jak ja ciebie kocham
Lepiej :  Dej pozór! – Uważaj !   Bo możesz usłyszeć:
Kaj ty mi sam sznupiesz? – Czego ty tu szukasz?
mosz ała (aua) – jesteś nie w pełni władz umysłowych
Po czym... dostać fanga – być uderzonym pięścią Tak, mosz recht – masz rację.
Niestety po ptokach – za późno, nic już nie da się zrobić
Mimo że była to  rychtig fajno dziołcha (dzioucha, frela)
– naprawdę ładna dziewczyna
Lepiej trzim pysk – siedź cicho
I   skocz joj na pukiel - daj jej spokój.

Kilka słów o brzmieniu

Dialekt ten nie ma tak swoistych cech jak inne dialekty, jest jednak bardzo charakterystyczny głównie przez to, że najwyrazistsza cecha - szeroka wymowa "ę" - występuje w okręgu przemysłowym także wśród ludności nierolniczej. Na pn-zach. wygłosowe "aN", "eN", "yN", "iN" przechodzą we wtórne nosówki: potą (potem),vą (wiem). Szeroka wymowa "ę" nie obejmuje całego Śląska, z drugiej strony spotyka się ją w resztkach w dialekcie małopolskim. Na pn. Śląsku występuje mazurzenie, natomiast Śląsk pd. nie mazurzy. Cecha wyraźnie odcinającą dialekt śląski od małopolskiego jest brak na Śląsku przejścia "-ch" w "-k". Na pn. Śląsku charakterystyczna jest dyftongiczna wymowa niektórych samogłosek.

Szczyńść Boże :)

Czas na kilka konkretnych informacji :)

No to zaczynamy...

Dialekt śląski – zespół gwar śląskich, być może łączących się w kilka dialektów, którym posługuje się rdzenna ludność Górnego Śląska oraz reliktowo część ludności Dolnego Śląska. Na kształtowanie się słownictwa etnolektu miały wpływ zapożyczenia z języków: literackiego polskiego, czeskiego (szczególnie z morawskiego, funkcjonującego dawniej jako odrębny język), niemieckiego (najczęściej z germańskiego dialektu śląskiego) oraz częściowo słowackiego. W mowie tej przeważa źródłosłów słowiański. Znaczna część wyrażeń bliższa jest językowi staropolskiemu niż współczesnej polszczyźnie

No to koniec przynudzania,
                     z Panym Bogiem!

Na dobry początek- mapka dla mało orientujących się w terenie :)

Dialekt (stgr. διάλεκτος dialektos – "rozmowa, sposób mówienia") jest to regionalna odmiana języka, odznaczająca się swoistymi cechami fonetycznymi, leksykalnymi itp. Każdy posiada pewną liczbę wyrazów nieznanych innym odmianom, różnice leksykalnie mogą wynikać z odmiennych warunków przyrodniczych i kulturowych.

W kolejnych postach postaramy się przybliżyc wam nieco każdy z naszych krajowych dialektów. Zaczniemy od naszych ulubionych Ślązaków :)