Język kaszubski - mowa zachodniosłowiańska o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego. Często przyjmowane jest stanowisko pośrednie, unika się określania jej jako "język" lub "dialekt" albo określa się ją jako etnolekt. Z prawnego punktu widzenia kaszubszczyzna jest w Polsce językiem regionalnym. Kaszubskim posługuje się w Polsce na co dzień ponad 50 tys. Kaszubów.
Tyle zawsze było historii
Kaszubów, ile w niej było dokonań samych Kaszubów.
Ale historia ich będzie
trwała tak długo, dopóki imię Kaszubów, ich mowa,
ich obyczaj, ich kultura
będą stanowiły wartość dla nich samych.
prof.Gerard Labuda
Znając już definicję, przejdźmy teraz do podstaw w alfabecie kaszubskim.Przy nauce języka kaszubskiego warto zwrócić uwagę na odmienną formę liter niż w języku polskim.Postaramy się wam to bliżej przedstawić.
- ą brzmi jak nosowe ó, przed samogłoskami szczelinowymi zachowuje nosowość, przed zwartymi i zwarto-szczelinowymi rozkłada się na samogłoske ustną i spółgłoskę nosową np. kąt - kónt, gôdają - gôdajó
- ã brzmi jak an w słowie kwadrANs, na końcu wyrazu całkowicie się odnosawia i brzmi jak a
- é dźwięk pomiędzy e oraz y, czasami brzmi jak yj, a na końcu wyrazu jak y/i
- ń jak polskie, w dialekcie północnym wymawiane jak n np. Gduńsk - Gdunsk
- ô wymowa zbliżona do wymowy liter e lub o
- u podobnie jak polskie u, choć często wymowa jest przesunięta w stronę i, podobne do niemieckiego ü
- w wymawiamy ł w takich wyrazach jak wòda - łeda (woda) czy wòł - łół (wół), w pozostałych przypadkach podobnie jak w języku polskim
- Pamiętaj: Spółgłoski dziąsłowe cz, dż, sz, ż są wymawiane zawsze miękko!
Poniższa piosenka ułatwi wam naukę:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz